Nieuwsarchief

Een week van rust

Deze week was een rustweek behalve zondag want toen hadden we familie feest van de Bloo kant. Mijn zussen mochten met opa en oma Derks mee en papa, mama en ik kwamen later. Niet zo ver weg gelukkig, de rit ging naar Marknesse waar de hele familie al druk bezig was met verschillende spelletjes. Het was erg leuk en ook wel vreemd want verschillende leden van de familie hadden mij nog nooit gezien. Al met al toch een leuke dag. Papa moet nog steeds rusten van de dokter en het gaat heel langzaam vooruit met hem. Na een rondje lopen om het dorp met mama is hij flink uitgeput en dan slaapt hij weer de halve dag. Ook is hij bij een praatdokter geweest en dat klikte goed. De behandeling wordt vervolgd. Met mij gaat het ook redelijk. Ik slaap lekker in mijn nieuwe optrekje en het wassen gaat ook best in de nieuwe badkamer. Lekker spatteren en de verpleging doet haar uiterste best om niet nat te worden. De temperatuur liep wel redelijk hoog op deze week maar daar is niet veel aan te doen. Ook vallen de regendruppels goed hoorbaar op het dak maar dat zorgt er wel voor dat ik lekker kan slapen. Het slijm en speeksel komt wel weer met grote getale uit mijn mond en dat is wel lastig. Vele spuugdoekjes worden gebruikt om mijn mondje af te vegen maar het uitzuig apparaat hebben we nog niet nodig gelukkig. De tijden van de medicatie zijn ook wat aangepast zodat papa niet meer om 5 uur uit zijn bed hoeft maar gewoon om kwart over 6 om de zusters binnen te laten en in het weekeind kan hij zelf beginnen met de medicatie en de voeding. Meestal komt Hanna ons dan ook gezelschap houden want die is ook vaak om half 7 wakker. Ik heb ook een nieuwe verzwarings deken die zelf gemaakt is door een goede bekende van ons gezin, want ik begin zo sterk te worden dat ik met weinig moeite onder de oude deken uit klauter. De nieuwe deken is ook nog 3 kilo zwaarder gemaakt. Dat betekend dat ik nu een deken heb van 11 kilo. Nou, ik ga toch mijn best doen om ook daar onderuit te komen hoor maar voorlopig heb ik goede rust onder deze mooie deken. Hierdoor stuiteren mijn benen veel minder op en neer en draai ik ook moeilijker en dat is wel prettig vooral als ik aan de voeding zit. Ook was er nog weer een feestje deze week want ik ben 33 maanden geworden. Hoera, want ik doe het toch maar even. Dan wil ik nog wat anders kwijt. Op dit moment zijn vele vrienden, kennissen en ouders van lotgenootjes druk aan het fietsen op 3 hoge bergen in Italie. Dit gebeurt om geld in te zamelen voor Energy4All. Het gebeurt onder de naam Forza4Energy4All. Deze mensen zetten zich ongelooflijk in voor mijn lotgenootjes en er zijn zelfs een paar kinderen mee. Teams van Noa (vandaag 6 jaar geworden), Sam, Jenske, Damian, Liz, Pam, Mees, Max en Jip, Sterre, en nog veel meer (sorry dat ik niet iedereen vermeld). Wandelaars en fietsers gaan tot het uiterste om de top te bereiken. Wij als gezin willen heel veel bewondering uitspreken naar deze deelnemers en we hebben diep respect voor het gene wat daar nu gepresteerd wordt. Hulde voor iedereen en succes vandaag bij de laatste klim.

Dikke kus en knuffel van Willem