Nieuwsarchief

Bericht nummer 175

Weer een mijlpaal te pakken. Wie had gedacht dat ik 175 berichtjes zou schrijven op mijn eigen website. Deze week was wat onrustig. Tanden knarsen als een malle en mijn trekkinkjes in handjes en gelaat komen weer langzaam terug. Dat betekend dus ..... epilepsie. En dat willen we natuurlijk niet. Het mopperend huilen voor het slapen word ook nog niet echt minder maar gelukkig neemt het ook niet toe. De fysiotherapeut is ook langs geweest deze week. Het valt niet mee om mijn bewegingen onder controle te krijgen. Eigenlijk lukt het helemaal niet. Ook het stimuleren van bewegingen zal mij een zorg zijn en ik doe er niks mee. Wat ik doe is lekker met mijn benen op het hek beuken en dat gaat met zoveel geweld dat papa en mama er af en toe helemaal gek van worden. Ook lijkt het wel dat het hek er uit breekt maar ik krijg het nog niet voor elkaar. Stil liggen met de voeding gaat ook niet echt en als de verpleging of mama uit het zicht zijn draai ik me meteen weer om met het gevolg dat de sonde slang snaarstrak staat wat weer gevaarlijk is omdat hij dan los kan komen onder de pleisters door en dan kunnen mijn longen vollopen als hij er half uit getrokken word. De dokter komt nu om de week want als er geen aanleiding is mag dat best. Nadat bekend was wat ik voor ziekte had is de dokter elke week gekomen om te kijken hoe het met me gaat. Nu hebben papa en mama besloten met hem dat er wel een weekje tussen uit kan want zoals het nu gaat kan dat ook best. Mama is druk aan het lopen en papa heeft een fiets en dat allemaal voor Forza4Willem. Hier zal ik niet meer over loslaten want kijk maar eens boven in de balk met hoofdstukken en je ziet daar een nieuw onderwerp: Forza4Willem. Het verdere verloop van dit evenement kunt u lezen onder deze knop zodat mijn wekelijkse beslommeringen niet het forza verhaal doorkruisen. Dus lees na dit stukje ook maar even het bericht op Forza4Willem.

Dikke kus en een knuffel van Willem