Nieuwsarchief

Soms zit het mee, soms zit het tegen.

Nou, wat een einde van de week he. Papa en mama gaan trouwen. Iedereen is blij en het kan al snel gebeuren ook. Op 21 mei is de grote dag en het zal een mooie dag gaan worden. Maar na dit goede nieuws kan het bijna niet anders dat er ook weer slecht nieuws bij komt. Met mij loopt het niet zo als het moet. Vele stik momenten volgen elkaar op en ik krijg het daar erg benauwd van. Papa en mama trouwens ook als ze mij zo zien. De laatste dagen krijg ik het zelfs benauwd als ik even lekker rechtop in mijn stoel zit. De staar momenten komen weer terug net als de kleine tics in mijn gezicht en handjes en ik ben vaak compleet afwezig. Ik kijk in het rond maar zie niks. Reageren doe ik dan niet en ik schop alleen maar tegen het hek. Ook heb ik gele prut in mijn ogen en dat is niet prettig. Mama maakt het vaak schoon met een watje maar het zit er zo weer. Ik slaap erg onregelmatig, op de meest vreemde manieren en vaker. Mijn lichaam is flink in de war op dit moment en dat is niet leuk. Een grauwe huidskleur komt ook zo af en toe om de hoek kijken maar dat word weer afgewisseld met spier wit en dan even later weer rode blosjes op mijn wangen. De doorbloeding zal wel wat haperen denken papa en mama. Deze problemen komen bij de pomp vandaan en die pomp is mijn hart. Ja. Het zat er aan te komen maar het gaat steeds met meer haperingen gepaard en dat geeft bij mijn ouders meer onrust. Ik probeer mijn best maar weer te doen en ga met goede moed de komende week in. O, er is nog wel iets leuks te vertellen. Een hele trouwe lezer van mijn blog is juf Marjo. De juf van mijn zus Hanna. Zij is deze week al 12,5 jaar aan het werk op de Paulusschool. Van harte gefeliciteerd met deze mijlpaal juf Marjo, dikke knuffel van mij.

Dikke kus en een knuffel van Willem

ps: Jennifer heeft een nieuw stukje geschreven over vorige week. Dit bericht staat onder het hoofdstuk: de zussen van Willem met de titel: stukje van Jennifer