De glimlach van een kind
zondag 30 mei 2021
De glimlach van een kind.
Allereerst beginnen we weer met de jarigen in onze familie.
Oom René, neef Daan en natuurlijk mijn zus Hanna.
Iedereen van harte gefeliciteerd.
Zelf ben ik de 126 maanden voorbij gestreefd.
De verjaardag van Hanna heb ik mooi mee mogen maken.
Er is wat visite geweest op verschillende tijden en dagen.
Op de dag zelf was het echt feest en daar heb ik waarschijnlijk toch wat last van gehad.
Ik was erg onrustig 's nachts en het was weer tot spugen toe.
Een weekje later ben ik met papa en mama in de auto gegaan en hebben we Cornelie aangemoedigd.
Fietsend voor Join4Energy ging ze 650 kilometer non stop door Nederland fietsen om geld in te zamelen voor het medicijn.
Wat een topper en gefeliciteerd met de geslaagde uitdaging.
Mijn vorige blog ging over vriendje Noa*, die helaas de strijd heeft verloren tegen de energiestofwisselingsziekte.
Deze blog begint met de titel: De glimlach van een kind.
Als er een glimlach op ons netvlies gedrukt staat is het de glimlach van vriendje/lotgenootje Tim*
Nog geen 3 weken na het overlijden van Noa* heeft Tim* ook de strijd moeten opgeven tegen onze vreselijke energiestofwisselingsziekte.
Tim* mocht maar 14 jaar jong worden.
Wat een verslagen gevoel voor iedereen in ons gezin.
Lieve Tim*, wat gaan we je missen.
Ik ben de laatste tijd erg onrustig en waar dat van komt is nog niet echt duidelijk.
Papa en mama hebben wel een vermoeden maar zeker weten doen ze het niet.
Spugen tot de sonde er weer uit gaat en heel erg hoesten om het vervelende slijm maar los te krijgen.
De ontlasting loopt ook niet erg lekker en dan nog de spanningen in het gezin door het verlies van mijn vriendjes en spanningen bij mijn zussen om examens, stage en school.
Het kunnen allemaal oorzaken zijn van mijn onrust maar het blijft gissen.
Ik stop nu want het verdriet om vriendje Tim* slaat weer toe.
Dikke kus en een knuffel van Willem.
volgende blog hoop ik te typen op 27 juni.