En toen was het stil
zaterdag 1 mei 2021
En toen was het stil.
Mijn grote zus Jennifer en grote nicht Milou zijn jarig geweest.
Van harte gefelicteerd met jullie verjaardag meiden.
Zelf ben ik de 125 maanden gepaseerd.
Weer een hele mijlpaal want het kan zo maar anders zijn.
Vriendje en lotgenootje Noa werd overrompeld door het epileptiemonster en het was zo erg dat zijn ouders het ergstige vreesden.
Papa en mama kregen het bericht dat ze nog afscheid konden komen nemen van Noa want hij ging heel erg snel achteruit, maar hier in huis sloeg de corona toe.
Een van mijn zussen werd positief getest op corona.
Iedereen moest verplicht in huis blijven en mijn zus op haar kamer.
Diensten van de verpleging vielen uit en papa en mama kregen het niet makkelijk.
Vrienden en familie haalden boodschappen en medicijnen.
Maar afscheid nemen van Noa was niet mogelijk.
En toen iedereen uit de quarantaine kwam en allemaal negatief getest waren kregen we het onheilspellende bericht dat Noa een engeltje is geworden.
Papa, mama, Jennifer, Anniko en Hanna zijn naar de uitvaart geweest.
Noa lag in een prachtig mooi kistje met een echt vliegtuig propellertje en vleugels als regenbogen.
De vrienden van de Kindervalei hebben een prachtig mooi bloemstuk gemaakt en papa en mijn zussen hebben met toestemming van de tulpenboer een mooie bos Energy4All tulpen mogen plukken op het land en die bij de uitvaart neer gezet.
Dion, de papa van Noa hield een mooie lezing over Noa en alles om hem heen.
En toen was het stil, begon hij zijn verhaal.
Geen geluidjes meer van Noa, geen muziek uit zijn vele muziek speelgoedjes, geen piepende pomp, geen medicijnen meer maken, geen luiers verschonen, geen verpleegkundigen in huis.
Niks meer, helemaal niks, en dat is stil.
Het gemis van Noa, en alles om hem heen.
De vreselijke energiestofwisselingsziekte heeft weer genadeloos om zich heen geslagen.
Sam* Matthias B* Imre* Mees* Jesse* Matthias G* gingen hem voor, en nog veel meer, heel veel meer.
Het is stil, heel erg stil en de angst hier in huis is aanwezig want wie volgt?
Gelukkig is er niemand die dat weet.
Het is stil en ik kan geen meer woordjes uit mijn vingertjes getypt krijgen.
Dikke kus en een knuffel van Willem.
volgende bericht hoop ik te typen op 30 mei.