Nieuwsarchief

Voeding.

 

Hoera, mijn allerliefste mama was jarig in januari.

Natuurlijk heb ik haar al gefeliciteerd en ondanks het beperkte bezoek heeft ze een leuke dag gehad.

Ik zelf heb gisteren de 122 maanden aangetikt. Dat is ook weer een hele prestatie en ik ga vol goede moed opweg naar de 123.

Op dit moment zitten we allemaal in een lockdown.

Niks aan voor ons allemaal.

Mijn oudste zussen Anniko en Jennifer zitten eigenlijk al bijna een jaar in huis.

Alle school dingen gebeuren op de laptop en alleen Jennifer gaat gelukkig nog naar vriendje Seth en Seth komt gelukkig regelmatig bij ons.

Hanna mag ook niet meer naar school en zit net als de andere 2 meiden achter de laptop haar schoolwerk te doen.

Voor mama een drukte van belang in huis met de meiden en de verpleegkundigen en dan is nu ook papa al 3 weken in huis omdat zijn emmertje is over gestroomd.

Gelukkig weet mama elke keer weer de hele boel op orde te houden, maar het is een flinke opgave.

Met mij gaat het ook niet zo best.

Ik ben niet in mijn goede humeur.

Het voeding spugen is redelijk onder controle maar het taaie slijm blijft.

De voeding is weer aangepast. Ik heb een bestanddeel erbij omdat ik niet goed in gewicht groei. En helaas is het bestanddeel wat de voeding verdikt in mijn maag nog steeds niet leverbaar en dat is nu ook echt op.

Door al deze veranderingen zijn mijn darmen volledig in de war en mijn ontlasting is waterdun.

Op de momenten dat ik dan moet poepen brobbeld het naar buiten en zit het in een paar seconden tot in mijn nek.

Dit lijkt voor een ander wel grappig maar dat is het helemaal niet.

Ik ben ondertussen wel 10 jaar en om een jongen van 10 elke keer weer in bad te doen valt niet mee.

En vaak gebeurt het net als de verpleging naar huis is.

Het aan en uit kleden is geen pretje voor mij en de gene die mij uit kleed.

Omdat papa nu thuis is doet papa mij in bad en mama kan zijn shirt dan ook vaak met mijn kleren mee de wasmachine in doen.

Al dit gedoe kost mij ontzettend veel energie en dat heb ik niet.

Komende week heeft mama weer contact met het ziekenhuis om te kijken hoe het gaat en of er iets aan de voeding gedaan kan worden want dit is niet leuk meer,.

Ook mijn huid op mijn billen begint schraal te worden en dat kan erg pijnlijk zijn.

Laten we hopen dat er snel een oplossing komt.

 

Ik laat het hier nu maar bij.

Dikke kus en een knuffel van Willem.

 

volgende bericht komt op 7 maart.