Nieuwsarchief

MITO Estafette

 

Mijn lieve nicht Anouk is jarig geweest en wat was het leuk dat ik daar zelf heen kon gaan.

Met een volledig corona protocol was er gelegenheid om alleen met ons gezin naar Anouk haar verjaardag te gaan.

En dat ik mee ben geweest is best wel bijzonder in deze moeilijke tijd.

Lekker buiten zitten in mijn wandelwagen en genieten van de gesprekken en de geluiden van de vogels in de tuin doen me goed.

Zelf ben ik 117 maanden geworden wat weer een mijlpaal is voor mij en iedereen om mij heen.

Het klinkt wat raar maar eigenlijk gaat het best redelijk met mij.

De herfst is begonnen en dat brengt weer flink wat slijm met zich mee en dat is lastig met hoesten en zo maar niet erger dan wat ik anders heb.

Anders gaat het met vriendje Noa.

Hij heeft het zwaar, heel zwaar en dat doet ons allemaal veel verdriet.

We denken veel aan hem en zijn grote broer en papa en mama.

Het enige wat we kunnen doen is aan ze denken en laten weten dat ze niet alleen staan.

De corona zet alles op zijn kop maar het heeft ook iets moois gebracht.

Mito lotgenoot Paulien heeft met Forza vriend Remco een alternatief bedacht voor Forza4Energy4All.

Ze hebben een estafette bedacht van patiënt naar patiënt door het hele land.

Een prachtig mooi groen hart is door vrienden en familieleden van lotgenoten en overleden lotgenoten van zuid naar noord en oost naar west door het hele land gegaan en uiteindelijk aangekomen bij Professor Smeitink in Nijmegen.

Ook ons huis was een Mito Hartpunt waar het Hartje gewisseld is van het ene team naar het andere team.

Harmen ( de papa van Matt* en Sam* ) is met Thea en Amanda ( en Henk het laatste stukje) vanuit Genemuiden naar Rutten gefietst om het hartje persoonlijk aan mij zelf te overhandigen.

Ik zat klaar in mijn wagen en Ilona was met de auto als assistent/suporter al bij ons en daar stonden we te wachten op de fietsers.

Er waren best veel belangstellenden naar ons huis gekomen om ieder een hart onder de riem te steken (wat als een warme deken voelde).

Ik heb het hartje mogen ontvangen van Harmen en daarna weer aan mijn Zus Anniko gegeven.

Team Forza4Willem ging verder op de fiets naar Sint Nicolaasga om bij Wietske het hartje door te geven.

Papa samen met Hanna op de tandem en Jennifer, Anniko, Seth en beppe op de fiets.

Ze zijn onder luid applaus vertrokken naar Friesland.

Mama, ikzelf en vriend/chauffeur Pim zijn met de auto er achter aan vertrokken.

In Sint Nicolaasga was er een geweldig onthaal van vele mensen.

Ook goede vrienden, waaronder Harmen, Ilona en Gert Jan stonden daar wat een grote verrassing was voor ons.

Een mooie tocht waarbij onderweg steeds gewisseld werd met het hartje zodat iedereen het een stukje mee heeft kunnen nemen en ik mocht het hartje zelf weer doorgeven aan Wietske.

Vanaf Wietske haar huis ging het hartje weer verder door het land.

Al met al een prachtig evenement waar vooral heel veel patiënten zelf aan mee hebben kunnen helpen wat een geweldige verbinding te weeg heeft gebracht.

En niet onbelangrijk, een bedrag van meer dan 35.000 euro kan naar de professor toe voor onderzoek naar het medicijn.

Afgelopen week ben ik ook nog met papa en mama naar het ziekenhuis in Nijmegen gegaan voor een controle.

Er is bloed afgenomen en een hart echo gemaakt.

De uitslagen hebben we binnen en zijn weer mooi.

De artsen waren ook tevreden en nog steeds verbaast over mijn onmogelijke lenigheid.

Ik heb de dokters maar weer even laten zien dat als je jeuk hebt in je nek dat je dan best kan krabben met je beide grote tenen.

Ik heb wel weer genoeg verteld dacht ik zo en stop er maar mee.

Denk om uw en ieder ander zijn gezondheid wat de corona betreft en hou rekening met elkaar.

 

Dikke kus en een knuffel van Willem.

 

Volgende bericht komt op 1 november.