Forza
zaterdag 28 september 2019
Forza
Hieperdepiep hoera.
Mijn grote nicht Anouk was jarig en bij deze wil ik haar van harte feliciteren.
Ik zelf ben 105 maanden geworden op het moment dat papa in Italië zat met ons team Forza4Willem.
Dat was wel bijzonder want lotgenootje Torre vierde zijn 100ste vermaanddag toen papa daar was en lotgenootje Noa vierde zelfs zijn verjaardag.
Papa is samen met team genoten Pim, Henk, Ima, Jaco, Hans en Els naar Italië afgereist omdat ze daar gaan aanmoedigen of de bergen bedwingen.
Het was een zware lichamelijke en emotionele week maar iedereen heeft een geweldige prestatie geleverd.
Papa heeft veel oude vrienden gesproken en ook veel nieuwe vrienden gemaakt.
Prachtige gesprekken zijn er gevoerd en duidelijk is wel dat de ouders van mijn lotgenootjes elke dag een top prestatie leveren wat niet op weegt tegen de beklimming van de bergen.
De uitdaging voor mama hier bij mij thuis was ook groter dan de uitdaging van papa die de bergen op is gefietst.
Samen met maatje Pim heeft hij elke berg kunnen trotseren en als klap op de vuurpijl kwamen de laatste dag nicht Ria met Paolo en Richard en Annegrid mijn team aanmoedigen.
Wat een geweldige verrassing.
Ik wil iedereen bedanken die gesponsord heeft aan ons team en aan alle andere teams want dat brengt ons weer een stapje dichter bij het medicijn.
In totaal is er meer dan 200.000 euro opgehaald en ons team zat boven de 10.000 euro.
Samen met Jennifer en haar teamgenoten voor Forza4Willem / Join4Energy hebben we flink bijgedragen aan het broodnodige medicijn.
Heel erg bedankt namens mij en al mijn lotgenoten.
Nu even over mij zelf.
Slijm, Slijm en nog eens slijm.
Het begint een terugkerend probleem te worden, maar nu is het wel heel erg.
Als mama mij 's nachts in mijn bed legt dan begin ik al regelmatig te spugen.
Mama moet me dan direct uit de ligorthese halen en nadat ik weer ben bijgekomen mag ik er weer in en hopen dat ik dan niet meer hoef te spugen.
Als papa mij 's morgens uit bed haalt dan begin ik de dag ook met spugen of flink hoesten of kokhalsen.
Dit kost vreselijk veel energie en daardoor ben ik de rest van de dag vaak erg tam.
Nu maar afwachten hoe dit verder verloopt en hopen dat het niet nog erger wordt.
Hier laat ik het nu maar even bij.
Dikke kus en een knuffel van Willem
volgende bericht zal op 27 oktober komen