Nieuwsarchief

Rust.

 

Allereerst wil ik neef Martien, neef Jesper en ome Steven feliciteren met hun verjaardag.

Na de carnaval ben ik tot rust gekomen.

De griep is vertrokken uit huis en ik heb er niet veel last meer van gehad.

Mijn temperatuur blijft goed op peil en ook het slijm is niet meer storend aanwezig.

Wat ik wel doe is erg schudden met mijn hoofd, wat dat is weet niemand maar het lijkt wel heviger te worden.

Vooralsnog heb ik er zichtbaar geen last van.

Ik geniet heerlijk als een van mijn zussen bij me in de box komt en dan kijken we samen tv of ze gaan me lekker knuffelen.

Van de winterse kou heb ik ook geen last want ik waag me niet buiten de deur.

Lekker binnen in mijn stoel en om me heen kijken.

Ik lijk af en toe wel afwezig maar kijk wel wakker uit mijn ogen.

Ook maak ik regelmatig een praatje met iedereen om me heen of praat ik in me zelf.

Niemand verstaat me maar dat geeft niet, misschien begrijpen ze me wel.

Wat nog wel zorgelijk is is de verpleging.

Er zijn weer 2 verpleegsters vertrokken die een andere baan hebben gekregen.

Er zijn veel gaten in de planning en dat is vooral voor mama een hele zware belasting.

Ze heeft hierdoor te vaak erg korte nachten en juist die rust heeft ze heel erg hard nodig.

Papa en mama zijn druk bezig om dit probleem op te lossen samen met de andere verpleegsters.

Ik hoop dat dit probleem snel opgelost gaat worden.

Verder wacht ik op de lente, mischien kan ik dan wel even naar buiten en genieten van het zonnetje.

Ach ik wacht het wel af, de tijd zal het leren.

We staan de komende tijd stil bij het gemis van vriendje Sam*

Vorig jaar hebben we afscheid van hem moeten nemen en het geeft nog veel verdriet.

We proberen zijn ouders te steunen in deze moeilijke tijd.

We vergeten je niet Sam*

 

Volgende bericht probeer ik op 1 april te plaatsen (geen grapje)

 

Dikke kus en een knuffel van Willem