Trippel trappel trippel trap
zondag 4 december 2016Trippel trappel trippel trap
Aller eerst wil ik neef Tygo en oma Derks feliciteren met hun verjaardag.
Van harte gefeliciteerd en een dikke knuffel van mij.
2 weken geleden zijn papa en mama geintervieuwd door Trisanna, Aylin en Ilse voor een project voor school.
Dit project gaat over Energy4All en alles wat daar bij komt.
We zijn benieuwd hoe het er uit gaat zien.
Maar nu even heel wat anders.
Trippel trappel trippel trap, en dit heeft nog niks te maken met de goedheiligman die bij mij aan mijn box heeft gestaan.
Ik heb paard gereden.
Ja u leest het goed, ik heb paard gereden.
Bij de Beach Club in Lemmer is onlangs een bingo gehouden en de opbrengst was voor een weekeind weg voor ons hele gezin.
De eigenaren van de Beach Club zijn zelf al een paar keer bij Manege zonder Drempels geweest en dat heeft een zeer goede indruk bij hun achter gelaten.
Ze moesten meteen aan mij denken en dachten dat dat voor mij ook wel leuk zou zijn.
Dus kregen papa en mama de uitnodiging om met ons gele gezin naar Bennekom af te reizen waar ik mocht huifbed rijden.
We mochten slapen in een appartement waar echt al de nodige aanpassingen voor mij aanwezig waren.
Vrijdag aangekomen en na een nachtje slapen was het zover.
Bij het binnen komen van de manege keek ik naar de paarden en ik had het hoogste woord.
Ik bleef maar brabbelen en papa en mama stonden met de mond open want dit hebben ze zo nog nooit van mij gezien.
Toen ik op het huifbed mocht werd ik stil en keek om me heen.
Ik genoot er van en probeerde alles in me op te nemen.
Anniko en Hanna mochten met de berijder mee achter op de wagen en papa liep er naast om mij in de gaten te houden.
Het was geweldig.
In de middag zijn papa en mijn zussen wezen bowlen en ik zat met mama in een rustig hoekje toe te kijken.
Maandags mocht ik weer op het huifbed en weer bij binnenkomst begon ik meteen tegen de paarden te praten en ik geloof dat ze me begrepen.
Eenmaal op het bed begon ik te zitten en keek goed om me heen.
Ik was het al wat gewend en de paarden reden mooi rustig hun ronden.
Steeds moest papa me weer recht leggen want ik wilde weer overeind komen om goed te kunnen kijken.
Nu mochten Jennifer en mama achterop en ook deze keer was geweldig.
Iedereen heeft er van genoten.
Daarna weer naar huis en weer in het normale ritme.
Papa werd ziek en ik ben ook niet lekker.
Ik ben erg snotterig en het slijm neemt nu wel erge vormen aan.
Ik hoest en proest en spuug regelmatig.
Ook de sonde ging er weer uit bij het spugen.
Ik loop rood aan, heb het benauwd en blijf er soms bijna in.
Dit is soms meer dan lastig voor iedereen die mij verzorgd.
Niemand weet eigenlijk wat ze er aan doen kunnen.
Ik hoop dat het de komende tijd wel wat beter gaat worden want het is de tijd van fijn samen zijn.
Ach ik zie het wel want zelf kan ik er niks aan doen.
Dikke kus en een knuffel van Willem.