Nieuwsarchief

Virus

 

Allereerst wil ik tante Christine, tante Mireile, neef Max en mijn grote vriend en lotgenoot Max feliciteren met hun verjaardag.

 

Knipperende lampen en de kachel uit.

Voedingspomp op de accu en vernevelen kon niet.

Alweer een stroomstoring in onze straat.

Het begint bijna gewoon te worden lijkt het wel.

Midden in de nacht viel het uit en papa kon me niet meer zien op de camara, maar de kachel was ook uit en dat is niet handig want mijn eigen kacheltje werkt niet goed.

Ik blijf slecht op temperatuur door mijn ziekte en dan is het wel lekker dat de kachel aan blijft.

Midden in de nacht een monteur er bij en na een uur was het weer klaar.

Een paar dagen later was de stroom bijna de hale dag er af en de stoomvoorziening die de leverancier had geregeld voor mijn kachel werkte niet.

Dus heeft papa maar weer een aggeregaat moeten regelen bij zijn werk en die op de stoep gezet om mijn unit op temperatuur te houden.

Dit is al de zoveelste keer en ik hoop dat het nu wel een keertje klaar is.

Je zou er bijna ziek van worden.

Nou, ziek ben ik geweest hoor.

Ik was al een aantal dagen erg rustig, maar op een nacht krijste ik het uit van de pijn en moest ik vaak spugen.

Mama is tot een uur of 3 bij me gebleven en toen heeft papa het over genomen tot de volgende ochtend toen de verpleging is gekomen.

De dokter is gebeld en die heeft meteen de paracetamol opgehoogd tot maximaal.

Ik had pijn, erg veel pijn en ik bleef maar spugen.

De dokter denkt dat ik een virus heb gehad.

Geen antibiotica gegeven en eerst maar afwachten wat de paracetamol doet.

Mijn voedingspomp is ook even veel langzamer gezet en zo hoopten ze dat ik toch iets voeding in mijn buik zou houden.

Dat moet ook wel, want anders heb ik een nog groter probleem.

De pijn nam af op het moment dat mijn oor begon te lopen.

Waarschijnlijk was dat ook een van de oorzaken van mijn gegil.

Hierna heb ik een paar uur helemaal stil gelegen zonder geluid te maken.

Mijn temperatuur was heel erg hoog en begon na een etmaal af te nemen tot buiten de gevaren zone.

Het spugen nam ook iets af en is nu zo goed als onder controle.

Ook de temperatuur is weer normaal.

Wat een virusje wel niet kan doen.

Papa en mama waren wel erg ongerust en hebben in 5 jaar tijd eigenlijk nog nooit een hele nacht bij mij gezeten en wakker gebleven.

Maar ik heb ook een leuk bericht.

Mijn nieuwe box is er.

Na een jaar praten en praten en papieren in vullen en wachten en wachten is hij er nu echt.

Nog niet helemaal optimaal wat praktische werkhoogte betreft maar dat word opgelost.

Maar wat een mooie box.

Heerlijk groot en zo zacht van binnen.

Nergens meer een harde rand of spijlen maar alles is zacht bekleed en toch afwasbaar.

Zelfs de ramen in de box zijn zacht en kan ik me niet bezeren als ik om val.

En ik val regelmatig om hoor.

Ik ga steeds vaker rechtop zitten maar na een paar minuten kan ik mijn evenwicht niet meer bewaren en dan kukel ik zomaar een kant op.

Bij de vorige box viel ik dan hard tegen de kant aan en dat deed erg zeer en was het huilen geblazen en vaak ook een epileptische aanval tot gevolg.

Nu val ik wel maar bezeer me niet en dat is erg prettig.

Ook de ruimte is groter en mijn zussen vinden dat helemaal niet erg want ze zitten graag bij me in de box om even lekker te knuffelen.

Ik laat het hier nu bij en ga lekker slapen.

 

Dikke kus en een knuffel van Willem