Spiegelbeeld
zondag 9 oktober 2016
Spiegelbeeld.
Het valt allemaal nog niet zo mee de laatste tijd.
Dan is het te warm en dan weer te koud, te veel op de tocht en de griep ligt op de loer.
Mijn zus Hanna is een paar daagjes niet op school geweest omdat ze een virusje te pakken had.
Spugen en slap op de benen, geen zin om te spelen en erg stil, nou dan is ze echt ziek hoor.
Gelukkig gaat het nu weer goed en stuiterd ze weer door huis.
Ik zelf spuug ook nog regelmatig en dat is niet fijn.
Het slijm en snot breken me op en ik weet niet waar ik er mee heen moet.
Papa en mama vinden het verschrikkelijk dat ze mij niet kunnen helpen zoals ze graag zouden willen.
En ik, ach ik kijk in de spiegel en denk dan van: he wie is dat?
Ben jij Willem die zo ziek is of valt het allemaal wel mee.
Af en toe krijgen papa en mama via via te horen of ik eigenlijk wel zo ziek ben.
Want ja, ik leef nu toch al 70 maanden en dat zouden er maar een paar zijn.
Nou mensen, ik kijk weer in mijn spiegel en denk bij me zelf: zolang er zoveel lieve mensen om mij heen staan dan geef ik voorlopig nog niet op.
Die liefde en goede zorg geven mij de energie die ik zo hard nodig heb en daar door kan ik nog genieten.
En daar geniet iedereen om mij heen dan ook weer van.
Ja 70 maanden afgelopen week.
Wat een mijlpaal.
Ik ben er best wel een beetje trots op.
En ik ga door. Hoe ziek ik ook ben.
Dikke kus en een knuffel van Willem