Nieuwsarchief

Griepprik

 

De rochel is nog niet weg.

Hoestend en proestend ben ik door deze 2 weken heen gekomen.

Slijm blijft in mijn keel hangen en blokkeerd mijn luchtwegen.

Erg lastig als het er niet uit kan komen.

Dat kan ook anders hoor.

Niet bij mij, maar bij mijn lotgenootje Sverre.

Hij kwam samen met zijn zus en ouders op bezoek bij mij en we hebben het erg gezellig gehad.

We stonden naast elkaar en ik zocht hem op met mijn handen en voeten.

Sverre deed precies het zelfde.

Onze ouders konden het ook goed met elkaar vinden en Hanna en Sverre zijn zus waren meteen goede vriendinnen.

Sverre heeft ook erg veel last van slijm en snot maar hij verschilt erg met mij omdat hij het wel kan uit hoesten en als hij niet hoeft te hoesten dan loopt het wel uit zijn neus of mond.

Voor zijn ouders is dit lastiger dan voor Sverre zelf want hij is het mooi kwijt en dat lucht op.

Bij mij komt het er niet uit en dat breekt me op.

Stik momenten herhalen zich steeds vaker maar mama is altijd snel bij me om me uit deze situatie te helpen.

Mijn zussen hadden lekker een weekje vakantie en daar hebben ze goed gebruik van gemaakt.

Lekker werken bij opa en oma Derks en ook zijn ze samen met papa en mama een dagje naar de dierentuin geweest.

Ik mocht lekker thuis blijven want er was verpleging voor de hele dag geregeld.

Dan kunnen ze zonder mij er even tussen uit en lekker alles kunnen doen zonder met mij rekening te moeten houden.

Toch vonden ze het wel vreemd en ook af en toe niet zo leuk dat ik niet mee was.

Maar toch hebben ze een fijne dag gehad. Dank je wel daarvoor Fokje.

Afgelopen week heeft de dokter mij de griep prik gegeven.

Papa kreeg hem ook maar meteen.

Vele lotgenootjes krijgen hem niet omdat dit bij hun te veel bijwerkingen kan geven.

Bij mij gaat het tot nu toe altijd goed en dus is er geen reden om hem niet te geven.

Het deed wel even zeer en ik moest ook flink huilen.

Huilen deed ik ook bij de maandelijkse sonde wissel.

Het lukte niet om hem er in 1 keer in te krijgen.

Snot zit in mijn neus en dan is er niet veel ruimte meer over voor die sonde.

Gelukkig is het toch weer gelukt en kan ik er weer een maandje tegen.

Wat een verjaardagen hebben we achter de rug.

Neef Max, tante Christine en tante Mireille van harte gefeliciteerd en nog vele jaren in goede gezondheid.

Mijn grote vriend en lotgenoot Max was ook jarig en die heb ik persoonlijk mogen feliciteren.

Wat een verrassing voor deze kanjer.

Ook de rest van de familie was verrast en iedereen heeft een fijne middag beleeft.

Hij heeft het echt verdiend.

Nou heb ik weer genoeg geschreven en stop er mee.

 

Dikke kus en een knuffel van Willem