Nieuwsarchief

Abraham

 

Bericht nummer 230, wat een mijlpaal.

Wie had dat gedacht toen ik ben begonnen met mijn bericht geving over mijn verloop van mijn gezondheid en mijn leven.

Het vorige bericht was en is nog steeds verdietig maar wat zou pake trots op mij zijn want ik heb Abraham gehaald.

50 maanden jong heb ik toch maar even mooi mee mogen maken en daar is wel even goed bij stil gestaan.

Nu vieren we mijn vermaandag niet altijd zo uitgebreid hoor maar iedereen staat er wel even bij stil.

Nu ging het eigenlijk niet eens zo heel goed met me de afgelopen 2 weken.

Een paar keer spugen net na de medicijnen is niet zo fijn.

Maar dat geeft ook meteen weer een dillemma.

Hoeveel medicijnen moeten ze me dan weer opnieuw geven.

Het blijft gokken maar ik vertrouw er volledig op dat iedereen dat goed doet.

Verder huil ik weer iets meer en ben ik af en toe zeer druk.

Maar ik vergeet ook niet te lachen hoor en daar geniet ik en ook iedereen in ons gezin erg van.

Papa is afgelopen week geopereerd aan een liesbreuk.

Een flinke ingreep waar hij tegen op zag.

Gelukkig is alles goed verlopen en nu moet hij de rust nemen om de wond goed te laten genezen.

Verder is het huis nu in carnaval stemming.

Anniko zit bij de jeugd dansmarikes en Hanna heeft een optreden gedaan met een vriendje en een paar vriendinnen op school.

Daar hebben ze de 2e prijs gehaald en toen mochten ze ook nog op het kindercarnaval het optreden doen in de grote zaal.

Helemaal leuk en ook Anniko danst de sterren van de hemel.

Jennifer is al helemaal klaar voor het grote jeugd carnaval op maandag avond waar ze voor de eerste keer heen mag.

Feest dus en ik geniet van de vrolijke meiden in huis samen met mama, want mee gaan is voor mij nu geen optie.

Mama heeft het nu niet makkelijk en eigenlijk verdiend zij nu de hoofdprijs want ze krijgt veel voor haar kiezen.

Nu papa mij niet mag en kan tillem moet mama mij ook in het weekeind uit bed halen terwijl ze mij er ook in stopt.

De tijd daar tussen is niet zo veel dus nog meer slaap te kort.

Ik probeer zo veel mogelijk te lachen naar mama want dat geeft haar weer energie.

 

Dikke kus en een knuffel van Willem