Nieuwsarchief

Mama, gaat Willem nu dood?

 

Eindelijk 4 jaar geworden en mijn familie is nog aan het nagenieten.

Maar ik genoot niet zo erg hoor van mijn feestje.

Ik was erg slap en, ach ik val in herhaling dit heeft u de vorige keer al kunnen lezen.

Papa is een paar dagen na mijn verjaardag op de Ruttense Sjaloomschool geweest om te vertellen over mij en Energy4All.

Deze school houdt een inzameling voor Energy4All en de juf had papa gevraagd of hij iets wilde vertellen over deze stichting.

Met behulp van foto's en een verhaal heeft hij aan alle kinderen goed duidelijk kunnen maken waarom deze stichting zo belangrijk is.

De kinderen mochten ook nog wat vragen stellen en Renee en Chantal hadden wel een paar moeilijke vragen voor papa.

Renee vroeg of papa het niet moeilijk vond om hier over te vertellen.

Nou, dat vind papa best wel moeilijk want hij praat over zijn zoon die dood gaat maar dit verhaal vertellen aan kinderen gaat makkelijker dan aan volwassenen.

Chantal kwam met een vraag hoe het moest nu ik 4 jaar ben geworden en dan moeten alle kinderen naar school dus ik ook.

Dat is ook best wel moeilijk voor papa om daar antwoord op te geven want hij weet heel goed dat dat nooit zal gebeuren en dat is vreselijk als ouder van een ziek kind.

Gelukkig is het goed overgekomen en kon papa met een goed gevoel naar huis.

Eenmaal thuis gekomen zei mama dat ze met het ziekenhuis had gebeld over mijn toestand en dat de dokter had gezegt dat we meteen naar Groningen moesten komen.

BOEM, dat was een schok.

Papa en mama moesten nu aan mijn zussen vertellen dat ik naar het ziekehuis moet terwijl papa en mama bij de vorige opnamen hadden verteld dat ik eigenlijk niet meer naar het ziekenhuis zou gaan omdat ik niet meer beter kan worden.

De eerste vraag van mijn zussen was meteen: 'Mama, gaat Willem nu dood?

 

Nee meiden, Willem moet voor onderzoek omdat hij ergens te veel pijn heeft.

Snel regelen dat mijn zussen naar opa en oma Derks konden na school en mijn spullen klaarmaken voor vertrek.

Ligorthese, medicijnen, voeding, kleding, mijn papieren en nog veel meer.

Van de meiden kreeg ik een dikke kus en toen opweg naar het UMCG.

Wel fijn dat we in onze eigen bus kunnen en al vlot waren we in het ziekenhuis.

De opname kwam op gang en papa en mama moesten mijn verhaal aan verschillende dokters vertellen.

Mijn verpleeg afdeling lag helemaal vol dus moest ik naar een andere afdeling.

Ik kwam op de afdeling M2 te liggen, oncologie en cardiologie.

Dat heeft niet zoveel met mijn ziekte te maken maar ach ik moet toch ergens liggen.

De zusters waren erg lief en deden goed hun best.

De volgende dagen werden gevuld met onderzoeken.

Echo's van mijn ingewanden, gebits controle, keel, neus en oren onderzoek, observatie en nog veel meer.

Papa en mama sliepen in het Ronaldmc Donald huis en waren de hele dag bij mij om het verhaal aan de verschillende specialisten te kunnen vertellen.

Uiteindelijk is het probleem gevonden waarom ik zo lang al ongemakkelijk ben en te vaak pijn heb.

Mijn darmen waren al niet goed, maar dat ze zo slecht werkten dat was wel even schrikken.

Mijn ontlasting komt veel te onregelmatig en dat gaat pijn doen.

Na verschillende klysma's waren de darmen weer leeg en ik leefde helemaal op.

Mijn zussen zijn nog 2 keer langs geweest met opa en oma Derks en tante Leonie kwam helemaal alleen met de bus naar Groningen.

Ook zijn Pia met Marc, Cindy, Linda en meester Arjen met Annemiek langs geweest. Echt heel lief van jullie.

Na een week mochten we weer naar huis en de medicatie is aangepast op mijn darmen.

Nu moeten we een balans zien te vinden met medicijnen en ontlasting en dat kan wel een paar weken duren.

Maar gelukkig lig ik weer in mijn eigen huis en dat is wel net zo lekker.

Papa is deze week ook nog op de kerstmarkt geweest van het Junior College van het Zuyderzee College uit Emmeloord.

De opbrengst van de kersmarkt kwam volledig ten goede aan Energy4All en papa mocht een cheque in ontvangst nemen van leerling Trisanna waar een bedrag van 2800,- euro op stond.

Wow wat een hoog bedrag. Papa heeft alle leerlingen ook nog uitgelegd wat deze stichting doet en iedereen was muis stil en na het verhaal een daverend applaus.

Nou heb ik wel weer genoeg beleeft en ik wil iedereen een hele fijne kerst en een goed en een zo gezond mogelijk 2015 toe wensen.

Ook mijn ouders en zussen wensen iedereen het beste natuurlijk.

 

Dikke kus en een knuffel van Willem