Nieuwsarchief

Heel erg dubbel

 

Wat een moeilijke, maar ook mooie weken heb ik achter de rug.

De afgelopen 2 weken zijn niet makkelijk geweest.

Mijn ogen waren wel open maar ik was niet aanwezig.

Stil lag ik in mijn box en een lach of begroeting waren een zeldzaamheid.

In de namiddag ging het meestal nog wel en als ik in mijn box lag en mijn zussen waren thuis van school, dan kon ik nog wel genieten.

In 1 week tijd heb ik 2 zware aanvallen gahad laat op de avond toen papa al op bed lag.

Meer dan anderhalf uur was ik totaal onbereikbaar voor mama en ik kreunde en krijste het uit.

Huilen van pijn en trillen als een onderkoeld persoon en dat anderhalf uur lang.

Mama was ten einde raad en riep papa uit bed.

Samen kregen ze me de eerste keer weer wat tot rust, maar hoe dat gebeurde dat weten ze zelf niet.

De 2e keer was het zo erg dat papa de dokterspost heeft gebeld want mijn eigen dokter was er niet.

Met blauwe zwaailampen spoedde de arts zich naar de Sportweg midden in de nacht.

Deze arts onderzocht me van top tot teen maar kon niks vinden.

Wat erg raar is, is dat mijn temperatuur na deze aanvallen meteen in de koorts schoot in hele korte tijd.

Op advies van de arts meteen de paracetamol opgehoogd en binnen 24 uur was mij temperatuur weer normaal maar 3 dagen na de aanval was ik nog steeds levenloos en totaal uitgeput.

Maandag 1 december moest ik voor controle naar het UMCG en in overleg met de neuroloog is er een EEG aan geplakt.

Meer dan een uur hebben ze me aan de draden laten liggen en daarna nog de onderzoeken door de artsen. Ook nog een urine en bloed monster afgenomen.

Daarna weer naar huis en bijkomen van de onderzoeken.

Op 4 december was oma Derks jarig, maar ik was lang niet goed genoeg om haar met een bezoekje te vereren terwijl ze maar 3 kilometer verder op woont.

Op 5 december ben ik wel even bij opa en oma Derks op de boerderij geweest samen met mijn zussen en papa en mama.

Sinterklaas zou langs komen en al mijn neefjes en nichtjes waren er ook.

Sinterklaas was erg druk en kon niet komen maar stuurde wel 2 pieten op pad met een grote zak kadootjes.

Daarna meteen weer naar huis want thuis was de Sint langs geweest en had daar ook vele kadootjes achter gelaten.

Iedereen is weer flink verwent door de sint.

In de late namiddag kreeg mama telefoon uit Groningen van het ziekenhuis en de artsen hadden de uitslag van het bloed en urine.

Niks, maar dan ook echt niks hebben ze gevonden.

De uitslag van het EEG komt nog.

Hoe is het mogelijk dat er niks is gevonden, want ik ben echt niet goed nu.

Hakt de ziekte dan nu echt heel snel in de rondte door mijn lichaam?

Volgende week gaan de artsen samen overleggen wat er nu moet gebeuren, maar de kans is groot dat ik een paar dagen opgenomen ga worden in het UMCG.

De volgende dag was wel mijn grootste mijlpaal want ik ben 4 jaar geworden.

De vlag uit en mooie slingers door het hele huis.

En ik? Ik liet het rustig over mij heen komen.

Mijn zussen waren in hun beste stemming, maar papa en mama hadden het niet echt makkelijk omdat de uitslag tegen viel en het de komende week ook niet mee zal gaan vallen.

Vele mooie kadootjes heb ik gekregen. Knuffels, kleren, kaarten, ballonnen en prachtig speelgoed speciaal voor kinderen met een handicap.

Hufterproof noemen ze dat en dat is maar goed ook want ik behandel mijn speelgoed niet met zachte hand.

Lekker veel bezoek van onze dierbare mensen om ons heen en het was een vrolijke en gezellige boel.

Ik heb alles erg rustig en tam gade geslagen.

Een prachtige taart met mijn foto er op is helemaal opgegeten en ook de taarten van tante Leonie gingen er in als zoete koek(taart).

Een grote verrassing was dat er nog 2 zwarte pieten op bezoek kwamen met een kado.

Mijn zussen en neefjes en nichtjes hebben genoten.

Hiermee sluit ik af voor deze week.

 

Ook wil ik jullie nog even laten weten dat er onder het hoofdstuk "fotoalbums" 2 nieuwe albums zijn geplaatst met de titel :

Willem in en om het huis, én

Willem in italie met forza

 

Bekijk de mooie foto's maar op uw gemak en geniet er van.

 

Dikke kus en een knuffel van een zeer verzwakte Willem