Gezondheid is niet te koop, maar ..........
zondag 12 oktober 2014Gezondheid is niet te koop, maar ...........
Zo, hier weer een nieuw bericht van mij, met een tussenstop van een week.
Kunt u er aan wennen?
Er is genoeg gebeurd de afgelopen 2 weken
Allereerst zijn ze er weer .
De siliconen polsbandjes in de mooie groene kleur met de tekst : www.willemweblog.nl
Te koop bij Anniko voor maar 2 euro per stuk.
De opbrengst komt ten goede van Energy4All en bestellen kunt u via de mail van papa. ferdinanddijkstra2@hotmail.com.
Mooi nieuws hebben we over Forza4Willem. De totaal stand van het opgehaalde bedrag is bekend. 25617 euro.
Gezondheid is niet te koop, maar........ met dit bedrag zijn we weer een stap dichterbij het medicijn.
Wat een mega bedrag en ik wil ook iedereen bedanken die daar een bijdrage aan heeft gedaan.
Namen ga ik niet noemen want dan vergeet je snel iemand, maar natuurlijk alle mensen die mijn team hebben gesponsord op welke manier dan ook.
Toch zijn er een paar die ik wel bij name wil noemen en dat zijn de mensen van Team Forza4Willem. Tante Mireille, Pim, Richard, AnneGrid, mama en papa. Zij zijn de uitdaging aan gegaan in Italië en hebben het samen volbracht.
Wat ben ik trots op deze kanjers en dit is mogelijk gemaakt door dat opa en oma Derks, tante Leonie, tante Eveline en ome Marius op mij en mijn zussen hebben gepast tijdens de beklimming op de 3 bergen.
Nu even terug naar mij.
Het gaat niet zo lekker. Eigenlijk helemaal niet lekker want ik heb zeer veel last van drukte.
Drukte met mij zelf. Stuiteren in de box en schuimen uit mijn mond met mijn tong er uit en krijsen als ik probeer te slapen.
Ik kom bijna niet in slaap overdag en als ik slaap ben ik bij het minste geluidje al weer wakker.
Epilepsie heet dat.
Papa en mama denken dat het nog een nasleep is van de reis van Italië, maar eigenlijk zou dat al wat over moeten zijn.
Ze weten niet zo goed wat ze hier mee aan moeten .
Afgelopen week was het al wel beter als de week daarvoor maar toch is het niet normaal.
Het blijft een lastig probleem en mischien moeten papa en mama toch maar weer contact opnemen met het UMCG om te vragen of er nog wat aan te doen is.
Het valt allemaal niet mee en voor iedereen is dit weer een zware belasting.
Gelukkig is het nu herfst vakantie en kunnen mama en mijn zussen even wat slaap inhalen en wat uitrusten.
Nou heb ik wel weer genoeg verteld. Bedankt dat u het geduld heeft kunnen opbrengen om een weekje te overbruggen.
Tot over 2 weken.
Dikke kus en een knuffel van Willem
Reageren kan weer onder dit bericht !