Kids2care
dinsdag 31 mei 2011
Hallo allemaal, daar ben ik weer, deze keer wordt mijn stukje weer geschreven door mijn tante Mireille, papa heeft haar gevraagd omdat de vermoeidheid nu toch wel toeslaat, het ook niet niks wat ze mee moeten maken! Gelukkig hebben ze nu regelmatig hulp van hele lieve zusters van Kids2care, die komen papa en mama helpen, niet alleen om voor mij te zorgen maar ook om wat huishoudelijke klusjes te doen en niet te vergeten telefoontjes naar allerlei instanties te plegen. Dit is voor papa en mama heel fijn maar ook wel even wennen om de zorg voor mij uit handen te geven(ook voor oma Derks is het wennen hoor want die was er tot nu toe iedere dag heel wat uurtjes om van alles en nog wat te doen, echt een super oma!).
De eerste keer dat er iemand was van Kids2care was afgelopen zondag, toen deden mijn grote zussen Jennifer en Anniko hun Eerste Communie. Ze hebben een hele leuke dag gehad, 's morgens is tante Eveline geweest om hun haren te doen, ze waren echt heel mooi met hun mooie haren en mooie kleren aan. Ik had de hele middag Petra om mij heen die mij in de watten heeft gelegd, na de kerk kwamen papa en mama en de meiden nog wel even naar huis om bij mij te kijken, zo lang was mama nog niet zonder mij geweest vanaf 13 mei, toen ze zagen dat het goed ging met zuster Petra en mij zijn ze naar de loods van ome Johan gegaan met de meiden waar ze een fijne middag hebben gehad met allemaal familie(ik hoorde dat tante Leonie heerlijke kwarktaarten had gemaakt) en vrienden.
Maandagmorgen heeft mama voor het eerst sinds lange tijd weer zelf mijn grote zussen naar school gebracht want ook tóen was zuster Petra bij ons thuis voor mij. Er komt nu dus regelmatig hulp, aankomende nacht ook, dan komt er iemand om de hele nacht bij mij te zijn zodat papa en mama hopelijk een keer een nachtje door kunnen slapen(als Hanna tenminste ook lekker blijft slapen hi hi, want die hoor ik af en toe wel eens 's nachts).
Met mij gaat het langzaam aan steeds een beetje minder jammer genoeg, ik ben niet zo alert meer, ik lach minder en heb regelmatig kleine epileptische aanvalletjes, het kost me allemaal zoveel energie!
Het is wel heel fijn dat er zoveel mensen zijn die met ons allemaal meeleven, dat doet papa en mama maar ook de rest van de familie erg goed.
Veel liefs van Willem