Nieuwsarchief

Moe

Wat een week weer. Na de verhoging van de medicijnen heb ik het probleem gekregen waar papa en mama al bang voor waren. Slapen. Ik word bijna niet meer wakker en dat is best angstig. In overleg met het UMCG is de ophoging van de medicijnen uitgerekt over een langere tijd. Ook het drinken gaat niet meer. Als mama mij op schoot heeft dan zie ik de fles en wil wel drinken maar mijn tong wil het niet. Dit heeft te maken met de aansturing vanuit mijn hersenstam. Dit ligt in de verwachting van het ziekte beeld alleen is het voor mij niet leuk en voor papa en mama vreselijk om te zien dat ik wel wil maar niet kan. Ook heb ik weer een nieuw medicijn er bij omdat mijn slijm niet oplost en ik dat taaie spul ook niet weg kan hoesten en slikken. Dit medicijn word toegediend door een apparaat wat volgens Anniko op een tosti ijzer lijkt. Hier zit een compressor in en met een slangetje word het medicijn verneveld in een mondkapje en dat maakt een akelig geluid. Dit moet 4 keer per dat gebeuren. De dokter heeft met grote spoed dit ding opgehaald bij een collega uit Urk en om 8 uur 's avonds nog uitgelegt aan papa en mama. Papa had het wel even gehad met al die dingen om mij heen en vond het wel genoeg. Het valt ook niet mee natuurlijk want het is weer een stap terug. Ik heb welgeteld nu al 7 medicijnen die ik toegediend krijg 2 keer per dag. De dokter sprak papa even bemoedigend toe en toen is papa gaan slapen, ook moe. Allemaal zijn we er moe van maar iedereen om mij heen gaat gelukkig onvermindert door om het mij zo comfortabel mogelijk te maken. Dat doet mij erg goed en als beloning geef ik dan een glimlach of zelfs een kleine schaterlach. Ja ik kan echt wel vrolijk zijn tussen al deze dingen door hoor en als ik wakker ben al gebeurt dat steeds minder dan ben ik erg tevreden en brabbel er rustig op los. Mijn zussen zij vandaag op familie dag in Wehl bij ome Harrie en tante Ans. De hele Bloo kant is aanwezig en ik hoop dat ze een leuke dag hebben daar. Opa is onderweg daarheen met de trein want die is net geland op Schiphol en gaat ook lekker daar vertellen hoe het in Canada was.

Nou stop ik er weer mee. Allemaal een dikke kus en een knuffel van mij. Willem