Zware week
zondag 23 oktober 2011Zware week
We beginnen deze week met het bericht dat mijn zussen ook een nieuw stukje hebben geschreven op hun deel van deze site (een reactie daarop vinden ze leuk). Er is deze week veel gebeurt, papa en mama hebben een gesprek gehad met een lieve mevrouw die met Jennifer en Anniko gaat praten en spelletjes doen om te kijken hoe zij met hun gevoelens moeten omgaan want soms zijn ze erg verdrietig en soms hebben ze driftbuien. Papa moest deze week even een morgen zuster zijn want de verpleegster die zou komen was ziek maar papa is dat wel gewend want in het weekeind willen papa en mama geen verpleging hebben en doen ze alles zelf. Papa is deze week ook nog op bezoek geweest bij een speciale vriend uit Nagele die ongeneeslijk ziek is en geen behandeling meer ondergaat. Dit was niet makkelijk voor papa maar hij heeft er een goed gevoel aan overgehouden en is erg blij dat hij is geweest. Tante Mireille en tante Christine en neef Max zijn ook jarig geweest en normaal gaat iedereen daar dan op bezoek maar papa en mama trekken dat even niet omdat ze goedbedoeld dan toch weer vragen krijgen over mij en dat is soms toch erg moeilijk. Gelukkig is er veel begrip in beide familie's en dat steunt ons erg goed. Dit begrip is ook goed merkbaar naar ome Johan want papa is zaterdag met ome Johan naar tante Maja geweest want het gaat erg slecht met haar. Tante Maja wil niet meer vechten en accepteerd geen voeding en vocht meer. Nu zit ze aan de morfine en ze zal niet lang meer te leven hebben. Dat is wel raar want dit betekend dat ze waarschijnlijk eerder dan mij zal sterven en dat had niemand verwacht. Dit zal ook weer een grote schok zijn voor iedereen dicht bij ons. Voor papa is dit erg dubbel want zijn collega's hebben haar uit de auto bevrijd en papa heeft tante Maja in de helicopter geholpen opweg naar het UMCG. Nu weer over mij, mama heeft dokter Lunsing gebeld en verteld dat mijn epilepsie weer aan het toenemen is. Een medicijn is nu opgehoogt en verder betekend het dat ik weer naar het UMCG moet om een EEG te ondergaan alleen is er dan wel een probleem want het is eigenlijk niet meer verantwoord om met mij in de auto te gaan. Ik heb te veel slijm in mijn keel en regelmatig stikmomenten en dan kunnen papa en mama niet in hun auto naar Groningen rijden want als dat gebeurt heb je paniek en krijg je onverantwoorde dingen op de weg. Met dokter Geboers is overlegd en besloten dat ik dan met de ziekenwagen naar het UMCG ga. Mama rijd dan mee en papa gaat er met zijn auto achteraan. Dit zal wel raar zijn voor papa en mama want dat betekend dat ze weer wat moeten inleveren wat mijn zorg betreft maar dit is wel het beste. Om geen verhalen te krijgen in de buurt heeft mama met mijn zussen een briefje in de bus gedaan bij de buren die niet over internet beschikken en dus ook niet mijn weblog kunnen lezen zodat deze oudere mensen niet meteen schrikken. Het is wel zo dat, als het niet goed met mij gaat, ik ook met de ambulance opgehaald word alleen gaat papa dan mee en blijft mama thuis met mijn zussen. Nou is dit weer genoeg voor vandaag.
Dikke kus en een knuffel van Willem