Nieuwsarchief

Soms weet je het even niet meer

Deze week is eigenlijk best wel een goede week geweest. Ik heb niet zo veel last gehad van het slijm en het speeksel neemt ook wat af. Mijn epelipsie blijft stabiel maar neemt niet af, alleen nemen mijn ademstops toe en dat is erg vervelend. Verder lig ik gewoon lekker in mijn box en aanschouw alles wat er om me heen gebeurt. Ik heb een nieuwe zuster gekregen omdat er 2 zijn gestopt of zijn overgeplaatst. Het gesprek met de dokter ging over mijn 11 maanden inenting. De vraag was of het nut had of ik ze zou krijgen ja of nee. Papa en mama hebben goed overlegt met elkaar en met mensen om hun heen en hebben besloten om ze toch maar te geven. Dit alles word nu in werk gezet en ik zal dus terzijnertijd deze prikken krijgen. Ik slaap redelijk goed door 's nachts alleen denkt mijn zus Hanna daar anders over. Midden in de nacht staat ze gillend bij papa en mama aan het bed omdat ze spoken en monsters ziet. Dit is voor papa en mama niet makkelijk omdat zij nu hun rust erg hard nodig hebben en Anniko die bij haar op de kamer slaapt komt ook slaap te kort. Hanna is deze week dan ook een nachtje wezen logeren bij opa en oma Derks. Zaterdag avond is mama uit geweest. Omdat mama al meer als een jaar niet meer weg is geweest hebben papa en mama besloten dat ze toch maar naar het concert ging van haar korps in de Bantsiliek. Niet ver van huis en Jennifer mee. Papa, Anniko en Hanna bleven bij mij en dat gaf voor mama een goed gevoel. Verder heb ik niet zo veel meer te vertellen. Soms weet je het ook even niet meer.

Dikke kus en een knuffel van Willem

 

ps: Sinterclaas bedankt voor de brandweer auto in mijn slof