Nieuwsarchief

Kinderarts op bezoek

Ik heb weer een bewogen week achter de rug. De week is begonnen met slijm en de week is geeindigt met slijm, slijm, slijm, slijm. Wat een gedoe en ik krijg het er knap benauwd van hoor. Elke keer probeer ik het weg te hoesten maar het wil nog niet vanzelf en na het vernevelen komt het helemaal los en dan stik ik er zowat in. Mijn hoofd word dan zo rood als een tomaat maar gelukkig spuug ik het er dan soms uit of slik ik het toch per ongeluk door. Aan het begin van de week was er carnaval waar mijn zussen en papa heen zijn geweest en ze hebben het erg leuk gevonden. Maandag avond stond papa met de brandweer bij de nooduitgang van de feestzaal waar Paul Turner een optreden heeft gegeven en papa heeft een leuke avond gehad. De volgende dag is er hoog bezoek geweest want 2 raadsleden van de carnaval zijn bij mij op bezoek geweest met een bloemetje. Dit doen ze bij mensen die ziek zijn en ze willen hun daarmee een hart onder de riem steken. Rutger en Jan Dooitze waren hier op bezoek en de jongens hebben best lang bij mij aan mijn box gestaan. Dit is wel bijzonder want Jan Dooitze is ook papa van een jongen die bijna net zo oud is als ik en Alwin (zo heet hij) heeft ook sonde voeding gehad. Gelukkig hoeft dat nu niet meer en eet hij lekker met zijn ouders mee. Verder is deze week ook nog hoog bezoek geweest uit Sneek. Dr vd Vlugt is hier op huis bezoek geweest. Dit was de eerste arts die mij heeft behandeld en mij ook heeft doorverwezen naar het UMCG. Dr Geboers was er ook en samen hebben ze een goed gesprek gehad met papa en mama. Eigenlijk hebben ze me niet onderzocht maar dat was ook niet nodig en dat doet dr Geboers wel weer volgende week. Dr vd Vlugt vond het knap hoe papa en mama met mij omgaan en hoe ze het allemaal doen. Omdat ik nu gewicht verlies heeft ze de groeicurve er bij gehaald en ik zit nog in de goede baan maar papa en mama zijn er niet helemaal gerust op omdat ze mijn ruggegraad erg goed kunnen voelen en mijn ribbetjes kan je ook zien. Dit is natuurlijk niet leuk omdat ik al 2 keer zwaar ondervoed opgenomen ben in het ziekenhuis. Maar zover gaat het nu niet komen want mijn ouders zullen wel contact opnemen met het UMCG. Verder heb ik deze week ook nog een nieuwe sonde gekregen omdat het gewoon tijd was om hem te vervangen. Nu eens niet uitspugen maar gewoon lekker lang laten zitten. Zaterdag en zondag was ik wat anders dan normaal. Mijn humeur is anders en ik kijk mijn ouders aan met een blik van 'help me nou' alleen kunnen zij niet weten wat ik daarmee bedoel. Er is iets wat ik niet duidelijk kan maken en dat doet pijn bij papa en mama. Soms kijk ik ook met een blik van een kindje die de marathon heeft gelopen. Ik ben moe maar kan mijn ouders daar niet mee helpen. Papa had vandaag een baaldag en alles ging niet goed. Hij was erg kortaf maar nu gaat het wel weer wat beter (dat heeft mama ook wel zo af en toe hoor). Gelukkig maar en ik heb toch nog even naar hem gelachen toen ik bij Anniko op schoot lag. Nou ik stop er maar weer mee.

Dikke kus en een knuffel van Willem