Nieuwsarchief

Voor mij geen 1 april grap.

Ik heb weer een heftige week achter de rug. De week is begonnen met een prachtige dag waar ik heerlijk in mijn nieuwe buitenbox heb gelegen. Dit was erg bijzonder want het is al lang geleden dat we allemaal samen buiten waren. De maandag is begonnen met een goed doel waar mijn oudste zussen aan mee doen. Elke groep op school heeft een goed doel gevonden ivm de vasten tijd en het idee om iets voor een ander te doen. Jennifer haar groep gaat een sponsorrit doen en zij gaan in een half uur zoveel mogelijk rondjes om de school rijden op de fiets en daar kan je op inschrijven. Voor elk rondje krijgt ze dan een bedrag en dat gaat naar de voedselbank. Anniko haar groep zamelt geld in voor Energy4All en dat doen ze door mensen meer energie te geven in de vorm van een luier moment op school of een lekker gezichts masker of nagels lakken of voeten massage. Mijn mama heeft lekker een luier moment gehad want er was bij mij toch een verpleegster. Daar heeft mama wat geld voor betaald en dat gaat dus weer naar het goede doel. Maar nu even over mij. Papa en mama waren er al bang voor en wat ze dachten is ook uitgekomen. Ik was de laatste 2 weken erg goed en alles verliep op rolletjes en dat is eng want ik hobbel meestal op en neer. Het ging dan ook wel heel erg goed en daar moet ik nu weer voor boeten want ik heb een slechte week achter de rug. Als ik slaap ben ik erg onrustig en als ik wakker word heb ik ergens veel last van. Ja weet ik eigenlijk niet waarvan, maar last heb ik wel. Mekkeren en huilen gebeurt maar al te vaak en ik trek erg met mijn hoofd in mijn nek. Ik schop ook weer erg veel met mijn benen en kom gewoon niet tot rust. Dit is voor papa en mama niet meer te doen maar ze moeten door. Op een avond toen papa al op bed lag had mama tegen oma gezegd dat ze er niet raar van zou opkijken als ik er zo mee zou stoppen. De volgende dag heb ik papa de stuipen op het lijf gejaagd door niet wakker te worden toen hij mij uit bed haalde en beneden in de box legde. Normaal word ik meteen wakker als papa de gordijnen open doet, maar nu gaf ik geen kik en bewoog niet eens. Adamen was het enige wat ik nog deed en gelukkig toen de verpleegster mij ging verzorgen werd ik wakker en kon papa weer rustig ademhalen. Al met al zit ik deze week erg in een dip en moet het van ver halen maar gelukkig ben ik een doorzetter en doe erg mijn best om nog zo lang mogenlijk bij mijn ouders en zussen te blijven. Gisteren was Hanna ook opeens ziek en had een erg hoge tempratuur en moest spugen. Nu hebben papa en mama opeens 2 zieke kindjes in huis maar ook dat redden ze weer. Jennifer en Anniko hebben tussendoor gezellig met mama een PalmPasen stok versierd. Verder heb ik niet zo veel te vertellen en ik zie wel wat de week gaat brengen. Wat ik wel weet is dat ik maandag naar het UMCG ga voor een controle. Mischien hebben de professors een verklaring voor mijn gedrag maar ik zal niet op de zaken vooruit lopen en jullie horen het wel hoe het is afgelopen.

Allemaal een dikke kus en een knuffel van Willem.