De week van Hanna
zondag 20 mei 2012De week van Hanna
Er is weer veel gebeurt deze week en die is begonnen met moederdag. Mama mocht lekker even uitslapen en ik ben maar even bij haar in bed gekropen. Papa had mij er even ingelegd en mijn zussen zater er lekker omheen. Mama heeft prachtige kado's gekregen van ons waaronder lekkere chocolaatjes, een armband, een bloempotje met bloemenzaadjes, mooie tekeningen en een naambordje voor bij de voordeur waar wij allemaal op staan. Maandag was de laatste dag voor Hanna op de peuterspeelzaal en ze had mooie en lekkere traktaties mee genomen voor alle kinderen en juf Janet en juf Gerrie. Het is natuurlijk helemaal goed dat Hanna naar de basisschool gaat maar het is ook erg jammer dat we weten dat ik nooit op de peuterspeelzaal zal komen en dat is wrang. Dinsdag is Hanna 4 jaar geworden. Vele kado's heeft ze gekregen en mooie taarten van oma Derks, Leonie en Mireille. Het was erg gezellig en de visite kwam regelmatig bij mij om te zien hoe het met me ging. Pake ging lekker op de stoel zitten en genoot van mijn glimlach. 's avonds was Hanna ziek en had erge verhoging. De volgende dag was het aardig weg en mocht mijn zus naar de basisschool voor het echie. Spanned was het wel en de verhoging kwam 's avonds weer terug met daarbij ook haar emmer die ze niet meer los liet. Spugen zo af en toe maar met Hemelvaart was het spugen wel weer over alleen was ze nog niet fit. Papa had een plekje in een echt restaurant gereserveerd en daar zouden mijn ouders en zussen gaan eten als de verpleging hier bij mij was. Hanna is thuis gebleven omdat het nog niet ging. Papa, mama, Jennifer en Anniko hebben heerlijk gegeten in Lemmer en waren op tijd terug. Vrijdag avond is papa nog met mijn zussen naar de kermis geweest en daar hebben ze genoten, draaimolens en touwtje trekken maar ook eendjes hengelen en ballen gooien en een grote suikerspin en olie bollen voor thuis. Nu even over mij. Begin van deze week is mijn anti epeleptica verdubbeld omdat ik overdag niet meer rustig werd. Dit was een erg moeilijke beslissing voor papa en mama want dat betekend dat ze zijn begonnen met mij te sederen. Dat kan grote gevolgen hebben voor mij. Ik ben wel rustiger geworden door die verhoging maar meteen ook minder vlot met reageren. Ook heb ik erg veel last van slijm en dat zou kunnen komen door die medicijnen omdat mijn spieren verslapt worden en mijn slik reflex al slecht werkt. Als ik goed wakker ben volg ik wel goed en lach best wel veel. Dat is natuurlijk goed om te zien voor iederen maar dat betekend ook dat ik minder pijn heb. Het wakker worden gaat wel met horten en stoten en meestal huil ik daar nog wel wat bij. Ook zit er weinig ritme in mijn slaap periode en het wakker zijn. Dit word steeds onregelmatiger en daar is niet veel aan te doen. Gelukkig slaap ik 's nachts goed. Al met al is dit weer een flinke stap terug maar heb ik echt nog wel goede en heldere momenten en daar probeer ik toch iedereen van te laten genieten. Op naar de volgende week.
Dikke kus en een knuffel van Willem