Nieuwsarchief

Dilemma

Vorige week ben ik gestopt met het bericht dat het niet zo goed gaat. Nou, ik kan jullie zeggen dat het nu niet veel beter gaat helaas. Mijn slijm is zo hard als beton en ik krijg het niet weg. Ook het hoesten is erger geworden en daarom is de dokter deze week nog een keertje vaker geweest om mij nog eens goed te onderzoeken. Luisteren met zo'n koud ding op mijn buik en rug en maar hopen dat hij niks ergs hoort. Toch wel he want het rammelt in mijn longen en dat is geen goed teken. Het lijkt erg veel op kinkhoest en dat is goed mogelijk want het heerst hier volgens de dokter. Als dit zo is dan gaat het erg zwaar worden voor me en het valt nu al niet mee. Preventief krijg ik nu een antibiotica (medicijn nummer 14) en maar hopen dat het aanslaat. Dit is weer een dilemma want in dit medicijn zitten erg veel suikers en dat is niet zo goed voor me want dat kan mijn melkzuur gehalte in de war brengen. Ook is het pufje wat we aan het afbouwen waren nu weer opgehoogd. Dit is ook weer een dilemma want het slijm moet weg maar hierdoor krijg ik weer meer zuurstof wat weer meer epelipsie geeft. Ja en papa en mama moeten elke keer maar weer beslissen of het kan ja of nee. Dit is voor hun elke keer zeer moeilijk maar ze gaan op het vertrouwen van de dokter af en op hun gevoel en ik ga daar in mee door regelmatig naar ze te lachen en lekkere geluidjes te maken. Door deze dreiging van kinkhoest is het ook niet mogelijk dat ik kennis kan maken met mijn kleine nichtje Floor. Mijn ouders hebben het hier heel erg moelijk mee maar het kan niet zo zijn dat deze kleine meid door mij ziek gaat worden. Verder is er deze week niet veel gebeurt hier in huis. Mijn zussen hebben hun rapport gekregen. Hanna heeft voor de eerste keer een mee naar huis gekregen met een mooie zelf gemaakte tekening er in. Ook Jennifer en Anniko hebben hem mee naar huis en de meiden zijn zonder problemen over naar de volgende groep. Ik ben als hun kleine broertje toch wel super trots op hun omdat het niet gemakkelijk voor ze is maar op school zijn ze lekker zich zelf en dat gaat erg goed. Nu stop ik maar weer en ga toch vol goede moed op weg naar de volgende week (in mijn nieuwe Canadese kleren).

Dikke kus en een knuffel van Willem