Nieuwsarchief

Een wens

Wat een heftige week heb ik weer gehad zeg. Maandag begonnen met de trip naar Groningen voor de half jaarlijkse controle. Al bij het ophalen met de ambulance ging het goed. De chauffeur kende papa wel want hij is ook brandweer chauffeur geweest alleen in Marknesse en de andere ziekenbroeder heeft een keer met papa in de roeisloep geroeid in Muiden want Rutten had een roeier te kort en heeft hem toen van de kade geplukt en hij moest meteen meedoen. Helemaal geweldig vond hij dat en het heeft een onvergetelijke indruk op hem achter gelaten. Aangekomen in het UMCG gingen de onderzoeken erg vlot. De urine en bloed afname gingen meteen goed en de onderzoeken met de artsen verliepen vlot. Met mij ging het ook erg goed. Het enige probleem wat ik al een tijdje heb is last bij het plassen en poepen. Papa en mama denken dat er misschien iets in mijn buik niet helemaal goed gaat. Nadat we klaar waren moesten we wachten op de ambu en dat was het enige wat tegen zat want om 16.00 uur waren we klaar en om 19.10 uur werden we opgehaald en dan nog een uur naar huis. Gelukkig hadden papa en mama een extra voeding mee zodat ik die gewoon kon krijgen. De neuroloog heeft bevestigd wat papa en mama al dachten. Er zijn geen bijzonderheden gevonden op het EEG omdat ik toen alleen maar had geslapen. In goed overleg hebben ze besloten om een 24-uurs EEG te doen. Nu wachten tot de oproep binnen is. Ook is besloten dat mijn voeding een beetje aangepast gaat worden zodat ik iets meer spek op de botten krijg omdat de winter er aan komt en ik dan iets meer bestand ben tegen snotterigheid en alles wat daar bij hoort. Na een paar dagen was de uitslag van het urine onderzoek er ook en het blijkt dat mama en papa gelijk hadden. Er is een bacterie gevonden in mijn urine en die zorgt voor de pijn voor het plassen en poepen. Weer een antibiotica kuur er bij. Deze kan wel bijwerkingen hebben maar als het helpt dan moet het maar. Verder heb ik deze week een rustige week gehad met vele vrolijke momenten waar iedereen hier in huis erg van geniet. Aan het eind van de week is papa nog naar een dienst geweest in de kerk waar het koor Reach Out de dienst verzorgde. Deze dienst stond in het teken van 'een wens'. Aan papa is gevraagd of hij ook zijn bijdrage wilde doen in deze dienst en hij heeft het een en ander op papier gezet wat is voorgedragen door Dorien en aangevuld door foto's van mij en mijn gezin gezien op een groot scherm. Het komt er op neer dat papa geen wens meer heeft want mijn toekomst is al erg zeker hoe het af gaat lopen. Dan heb je geen wensen meer en wil je aleen maar zoveel mogenlijk genieten van elkaar en het loopt zoals het loopt en het gaat zoals het gaat en daar heb je weinig invloed op.

Papa en mama mogen dan wel geen wensen meer hebben maar ik heb er wel een.

Ik wens dat papa en mama deze intensieve zorg voor mij vol gaan houden zolang als dat nodig is en dat iederen om hun heen ze daar mee zal helpen want als papa en mama hun liefde steeds aan mij en mijn zussen kunnen doorgeven dan hou ik het ook nog wel even vol.

Een dikke kus en een knuffel van Willem