Nieuwsarchief

Slijm

Deze week is weer redelijk voorbij gegaan maar toch zit er iets dwars. Slijm, slijm en nog eens slijm en taai ook nog. Rochelen en hoesten doe ik erg veel. Zelfs als ik slaap. Adem te kort en veel te veel stikmomenten volgen elkaar op. Het slijm is erg taai en zit te diep zodat mama het er niet uit kan zuigen met het uitzuig apparaat. Slikken doe ik erg slecht dus als het los komt raak ik het nog niet kwijt en zo blijft het probleem elke keer maar terug komen. Door de epilepsie die veel en duidelijk aanwezig is en mijn slijm probleem kom ik niet goed tot rust en dat sloopt me. Ook papa en mama hebben hierdoor erg weinig rust want ik rochel ook midden in de nacht gewoon door. Hopen dat het de komende week wat beter gaat worden. Dan is er nog iets anders gebeurt deze week. Papa heeft een bus gekocht voor mij. Deze bus heeft nog wel wat werk maar gelukkig kan papa veel dingen zelf doen. Als de bus klaar is dan kan ik in mijn wandelwagen daarin en kunnen we eens een keer met zijn allen op pad. Even een bakkie koffie doen bij opa en oma Derks op de boerderij of een ijsje halen in Lemmer. Dit alles kan natuurlijk alleen als ik goed genoeg ben om er op uit te gaan maar dan gaat de wereld wel een stukje verder voor ons open. Het weer knapt aardig op en het lijkt nu echt lente te gaan worden. Samen met mama en mijn zussen ben ik gisteren al hoestend en rochelend naar buiten geweest en zijn we naar papa zijn werk gewandeld om te kijken hoe het werk vordert met de bus. Heerlijk naar buiten, lente.

Allemaal een hele dikke kus en een knuffel van Willem