Nieuwsarchief

De unit

He he, daar is hij dan. Papa en mama hebben eind vorig jaar toch maar besloten dat er iets gedaan moest worden voor de toekomst. Niemand weet wat mijn toekomst zal zijn en is het dus belangrijk dat je verder kijkt dan alleen vandaag. Omdat ik het eigenlijk best wel goed naar mijn zin heb hier in huize Dijkstra gaat het verzorgen straks wel problemen geven omdat ik eigenlijk gewoon door groei zoals elk ander kind. Binnen in mijn lichaam gaat het dan wel niet goed maar de buitenkant weet maar niet van stoppen. Doordat papa en mama met verschillende mensen hebben gesproken hebben ze samen met een meneer van de gemeente besloten dat het huis te klein is en dat een vergroting gevonden moet worden. Na veel strubbelingen is het er nu toch van gekomen en kwam er een uitbouw in de vorm van een unit. Doordat er vreselijk hard gewerkt is door verschillende mensen wil ik hen toch even via deze weg bedanken voor wat zij voor ons allemaal hebben betekend. Allereerst de gemeente Noordoostpolder en unitbouwer de Schans, maar hier in en om het huis is veel werk verricht door bouwbedrijf Bosma en loonbedrijf van Dun. Installatie bedrijf van der Lee heeft voor de aansluiting van stroom en water het werk gedaan. Allemaal heel erg bedankt want o, o, o wat is het mooi geworden. Ik heb er al even in mogen slapen terwijl papa en mama lekker in de kamer zaten tv te kijken. Mijn grote zussen hebben ook mijn nieuwe bad al even getest maar dan zonder water hoor. Zaterdag was mijn grote zus Anniko jarig en dit was een mooie mogelijkheid om iedereen de unit te laten zien. Anniko is 10 jaar geworden en dat betekend dat er nu 2 tieners in huis zijn. Ze heeft genoten van de aandacht die ze kreeg en dat mag ook wel want toch gaat heel vaak alle aandacht naar mij toe en nu stond Anniko even helemaal in het middelpunt. Met mijn gezondheid gaat het nu niet vooruit maar echt veel achteruit gaat het ook niet. Ik hoop dat dit nog even lekker zo door kan gaan want dan kan ik echt genieten van mijn eigen kamer met inloop badkamer. Ik mag er alleen 's nachts nog niet in slapen want de camera is er nog niet. Dit moet wel goed zijn, want anders kunnen papa en mama mij niet in de gaten houden in de nacht. Papa zijn gezondheid wil nog niet echt vlotten zo zegt hij het zelf. Hij had gedacht dat hij er na een dikke week wel weer boven op was maar dat valt vies tegen. 's middags gaat hij bijna elke dag nog naar bed om volledig te rusten. Zijn hart is goed gelukkig en er is ook al duidelijk wat zijn probleem is. Papa had een ernstige acute storing aan zijn evenwichtsorgaan. Dit kleine rare ding in zijn beide oren kan heel wat teweeg brengen, maar er is maar één medicijn en dat is rust. Ik zal jullie nu wat foto's laten zien van de unit.

Dikke kus en een knuffel van Willem