Carnaval
zaterdag 29 februari 2020
Carnaval
Neef Martien en Neef Jesper, van harte gefeliciteerd met jullie verjaardag.
Afgelopen maand is er niet zo heel veel gebeurt behalve dat ik 110 maanden ben geworden.
Nou, eigenlijk is er nog wel wat gebeurd hoor maar geen gekke dingen.
Mijn zussen hebben lekker kunnen uitrusten in de voorjaarsvakantie en ze hebben lekker van de carnaval kunnen genieten.
Ook dit jaar is de Raad van 11 van de Ruttense Leutdelvers mij niet vergeten en zijn Herman en Erik bij mij op bezoek geweest met een mooie bos bloemen voor mama.
Een klein gebaar maar toch even de moeite nemen om op zieken bezoek te gaan.
Ik denk dat ik wel de enige ben waar ze al 9 jaar op zieken bezoek komen.
En ik hoop dat dat nog jaren zo door mag gaan want ik vind de glimmende steken met belletje op hun hoofd en onderscheidingen om hun nek wel erg leuk en kan er eigenlijk niet van af blijven.
Dank jullie wel voor het bezoek.
Afgelopen maand heb ik ook de 9 jaars prik gekregen.
Een belangrijke inenting die elk kind zou moeten krijgen want de ziekten die hier door bijna kansloos worden kunnen erg gevaarlijk zijn.
De dames die de prik geven zijn bij mij thuis geweest en ik heb de DTP prik gehad.
De BMR prik krijg ik niet omdat die prik voor mij een te groot risico is omdat er stoffen in zitten die negatief voor mij kunnen uitpakken in verband met mijn ziekte en mijn zeer lage weerstand.
De bijwerkingen van de DTP prik waren nihiel en ik heb er eigenlijk ook geen laast van gehad.
Waar ik nog wel last van heb is het vreselijke taaie slijm.
Meerdere malen heb ik door dat rottige slijm zo erg moeten spugen dat mijn sonde er mee uit is gekomen en dat betekend dat ik weer op de keuken tafel mag liggen voor een nieuwe.
De nieuwe sonde krijg ik nooit in mijn box omdat dat een veilige plek voor mij is en daar mag ik nooit in geplaagd worden voor een nieuwe sonde.
Dat inbrengen van die sonde is nog steeds een lastig karweitje en soms wil hij er voor geen meter in.
Dan krijs ik het uit en raak flink in paniek.
Gelukkig is mama er altijd bij om te helpen en om mij te troosten.
Als de sonde er eenmaal inzit dan ben ik het ook zo weer vergeten en kan ik weer lekker in de box.
Laten we hopen dat de lente snel aanbreekt zodat ik lekker weer wat naar buiten kan in mijn wagen en genieten kan van de zon en de geluiden van de vogels.
Dikke kus en een knuffel van Willem
volgende bericht duurt wat langer en komt op 5 april.