Spugen door het slijm
zondag 28 mei 2017Spugen door het slijm
Wat een feest, neef Daan en zus Hanna waren jarig.
Van harte gefeliciteerd.
De verjaardag van Hanna is goed gevierd.
Lekker veel kado's en veel bezoek.
Hanna mocht haar nieuwe kleren aan en ze leek wel een foto model.
9 jaar is ze geworden, wat een leeftijd.
Hanna heeft ook nog de avond 4 daagse gelopen.
Ik ben trots op haar en ze heeft het goed gedaan.
Ik heb ook nog bezoek gehad uit Canada.
Een aantal weken geleden zijn Jan en Til langs geweest en nu hun dochter Nicole.
Samen met haar zus Jetty en nichtje Michelle heeft ze toch de moeite genomen om bij mij langs te komen en dat vinden we erg speciaal.
Vriend van papa, Alfred en zijn zoon Leandro hebben voor papa en mama het terras achter in de tuin aangelegd.
Wat is dat prachtig. Kunnen nu mooi de tuin stoelen staan en later het zwembad.
Nu kan mama ook overdag lekker rustig met mij buiten zitten als ik een beetje goed ben.
Onlangs heeft Chrisje, fotograaf en een goede bekende van ons gezin, een hele dag met mij mee gelopen en foto's gemaakt.
We hebben al wat mooie foto's op de telefoon door gekregen en ze zijn prachtig.
Vorige week is papa met mama, Jennifer en Anniko naar Drachten geweest want de dames hadden een fanfare optreden en niet zo maar een.
Het ging om het Nederlands Kampioenschap.
Ze hebben prachtig gespeeld en de FBCR (fanfare Bant Creil Rutten) is 2e geworden.
Van harte gefeliciteerd allemaal.
Vriendje en lotgenootje Sverre is een tijd opgenomen geweest op de IC van het Radboud ziekenhuis.
Hij was er slecht aan toe en dat geeft spanning.
Die spanning kon ik hier thuis voelen want papa en mama waren toch erg ongerust.
Met het overlijden van Sam in gedachten spookt er toch veel door hun hoofd.
Gelukkig is Sverre opgeknapt en is hij weer thuis bij zijn ouders en zus.
Nu even over mij.
Slijm, slijm en nog eens slijm.
Het blijft een groot probleem.
Hoesten en rochelen is aan de orde van de dag.
Het hoopt op in mijn keel en als het te veel wordt dan is de kans heel groot dat ik moet spugen.
Helaas gebeurt dat regelmatig met zware ademhalings problemen tot gevolg.
Hopeloos kijkt mama toe en kan niets uithalen.
Het gebeurt vaak als papa op zijn werk is en mama met mij aleen is.
Nare momenten voor ons beide.
Er zijn eigenlijk geen oplossingen voor, jammer genoeg.
Gister middag komt Anniko bij mij kijken en ziet de sonde er uit liggen.
Heb ik er stilletjes stiekem uit getrokken.
Dat geeft weer wat meer lucht maar ook veel ellende als er weer een nieuwe in moet.
Gelukkig moest hij toch bijna vervangen worden.
Vandaag gaat Hanna de Eerste Heilige Communie doen.
Het is haar dag en volgende keer zal ik er verslag van doen.
Er staat nog veel meer op het programma.
Vriend Pim is met een grote groep fietsers aan zijn laatste dag bezig voor 4days4energy4all.
4 dagen fietsen door Nederland om geld in te zamelen voor een medicijn tegen mijn energiestofwisselingsziekte.
Diep respect voor Pim en zijn mede fietsers met deze hoge tempraturen en lange afstanden.
Heel eg bedankt voor jullie inzet voor mij en mijn lotgenoten.
De grote uitdaging van mama, Jennifer, Anniko en opa Derks gaat ook naderen.
Nog 2 weken en dan gaan ze de Mt Ventoux beklimmen.
Ik zal daar ook verslag van doen in mijn volgende blog.
Dikke kus en een knuffel van Willem.
ps: volgende blog komt op 25 juni